| M'n dialect |
|
|
| Home > Antwerps leren > M'n dialect |
|
|
DEEL 1
|
|
| m'n dialect, m'n dialect, 't is achteraf
bekeken 'n echt voorrecht da wij da na nog kunne spreke dîe daar iet op zee, och die zou beter zwijge 't was de taal van ons Moeder, 't is de taal van ons eige |
men diAlEkt, men
diAlEkt, tis QXterQf bekGke en GXt vFrGXt dA wa:e dA na:e
nBX kyne sprGke twQs de tIl vQn BNs moder tis de tIl vQn BNs a:eçe |
DEEL 2
|
|
| da d'heel schoon beschaafd, och da d'hoorde
direct da moet deurgaan veur deftig, of iet dat 'r op trekt nee 'k kan oe verzekere, as't moet zijn zwart op wit m'n dialect da's veur mij nog m'n schoonste bezit |
dQ deel sXuen besXIft, BX dQ duerde dirEkt dQ mut dFrçIn ver dEfteç, Bf et dQter up trEkt ne, kQn u verzGkere, Qst mut za:en zwQrt up wit men diAlEkt dQs ver ma:e nBX men sXuenste bezit |
DEEL 3
|
|
| en al die kritiek, wel dîe kan 'k ni verdrage
dîe gien dialect kent, dîen is te beklage de simpele taal van de simpele mense |
En
Al die kritek, wEl die kQnek ni verdrIçe die çien diAlEkt kEnt, dien is te beklIge die mist et in fa:ete, et dQkem zAu wENse de sympele tIl vQn de sympele mENse |
DEEL 4
|
|
| 'n taal die van ons is, 'n taal heel apart 'n taal ongekuist, mor zo recht uit ons hart want hoe da g'het bezie, 't dialect da d'is schoon het klinkt zo eenvoudig, het klinkt zo gewoon |
en tIl
de vQn Bnzis, en tIl 'iel QpQrt en tIl BnçekFst, mBr zue rEXt B:et BnzQrt wQnt o dQ çet beze, et diAlEkt dQdis sXuen et klENkt zu i:evAudeç, et klENkt zu çewuen |
DEEL 5
|
|
| 't dialect da d'is eigenlijk zoiet lak nen tolk 't getuigd van den aard van ons land en ons volk.
En zit in de vremde, al is het veur jare dan zulde gij zeker oe dialect nog beware |
et diAlEkt dQdis a:eçelek zuwe:t lQk nen tBlk et çetB:eçt vQn den Irt vQn BNs lQ:nt En BNs fBlk
En zit in de vrEmde, Al izet ver jIre dQn zylde ça:e zGker u diAlEkt nBç bewIre |
DEEL 6
|
|
| want waar da g'ook zij, zo heel ver van huis 't dialect van oe streek, da's e stukske van thuis ge sprekt vremde tale maar ge denkt impassant on al wa d'oe lief is, en on Vlaandere oe land |
wQnt wIr dQ çuk za:e, zue 'iel vQ:r vQnB:es et diAlEkt vQn u strGk, dQze stykske vQn tB:es çe sprEkt vrEmde tIle mBr çe dENkt impQssQ:nt Bn Al wQ du lef is, En Bn vlIndere u lQnt |
DEEL 7
|
|
| nee, 'k zèn ni beschaamd m'n dialect nog te
klappe ook al zullen er veel da direct wel ni snappe ik ben 'r fier op en ik denk ied're keer m'n dialect da d'is iet, wa da'k nooit ni verleer |
nee , kzEn ni beschBmt men diAlEkt nBç te klQppe uk Al zylen er vGl dQ dirEkt wEl ni snQpe ik bEner fier up En ik dEnk edere kier men diAlEkt dQdis et, wQ dQk nuet ni verlier |
DEEL 8
|
|
| a'k het spreek zien'k die dorpkes waar ons
mense in wone 'k zien steden as Gent en as Brugge die scone 'k zie de Kempen en Limburg, de zee en de duinen 'k denk on mossele mè frit en on Diestersen bruine |
Qk et sprGk zenek de dFrpkes wIr Bns mENsen in wuene kzen stGden Qs çEnt En Qs bryçe de skuene kze de kEmpen En limbyrç, de zie En de dB:ene kdEnk Bn mBssele mE frit En Bn distersembrB:ene |
DEEL 9
|
|
| en on Antwârpe zelf mè de Lievrouwentore die stad waar'k as kind in den tijd ben gebore en hoe plat en hoe boers of hoe daddet ook zij m'n dialect is mij heilig, ...m'n dialect ... da's van mij .... |
En Bn Q:ntwQ:rpe zElf mE de lefrAuwentB:re de stQt wIrek Qs kint in den ta:et bEn çebB:re En u plQt En u bors Bf u: dQddet uk za:e men diAlEkt is ma:e 'a:eleç, men diAlEkt, dQs vQn ma:e |
